Annyeonghaseyo ![]() Hi, Assalamualaikum. This blog have 2 owner. AIN and IMRAN. Thank you for visit my ordinary blog. Do visit again, okay? ![]() Peminat Kami Tagboard ![]() ![]() ![]() ![]() Credits
Big Help : K I M Nice View:Google Chrome Owner: Your Name
| Saya Bahagia Sangat Awak !
Monday, 24 December 2012 • 11:55 pm • 0 comments Assalamualaikum. ![]() Menunggu, dan terus menunggu. Akhirnya aku pasrah. Aku tutup kipas bilik. Kaki aku melangkah keluar dari bilik. Tiba-tiba aku terdengar bunyi enjin kereta. Adakah dia? Aku cuba buka pintu. Alhamdulillah. Akhirnya. Hati aku masa tu memang rasa seronok sangat. Aku terus pergi kat my brother. Salam. Imran datang, salam and bawak beg aku. Hehe. Macam suami isteri je! Ngee. Perasan! Kami naik kereta menuju ke kedai papa. Nak salam papa, mama ngan adik. Hehe. Orang kat kedai semua tengok. Ada aku kesah?! Lantak la korang nak cakap apa! Dia bakal suami aku. Sampai Terminal Intan, jam 3.20 petang. Hehe. Awal lagi. Dia nak ajak aku makan kat MarryBrawn. Tapi aku tak nak. Ye la takut terlepas bas! Makan kat kedai mamak tu pun cukup. Aku bab-bab makan ni tak kisah. Mana-mana pun boleh. Lepas je makan. Terus pergi stesen bas. Tak lama tu, bas Putrajaya sampai. Imran bawak beg balik kampung bunga-bunga aku tu. Hihi. Tu yang membuatkan aku hormat dia. Nak tau kenapa? Aku saja menyakat dia. "E'eeh. Dia bawak beg bunga-bunga." Nak tau dia cakap apa? "Ada abang kisah?Biarlah." Hehe. Saya sayang awak! Dia letakkan beg aku kat tempat beg-beg tu. Aku lambai tangan terus naik bas. Dia call aku sambil berpandangan. Tanya aku duduk ngan siapa? Aku duduk sorang. Seat 5A. Duduk yang memang untuk seorang sahaja. Dia dah pun pergi ke kereta. Katanya nak cari kedai buku. Tak lama tu bas jalan. Sampai kat trafic light, aku ternampak kereta dia! Aku lambai tangan. Hehe. Nasib dia nampak. Dia call aku. Sembang la. Dia trafic light dari arah barat nak ke timur. Aku, trafic light dari arah utara nak ke timur. Hehe kebetulan. Kan awak? Tak lama tu lampu isyarat dah warna hijau. Terpaksa jalan. Apa lagi lambai tangan la aku. Tak pandang dah kenderaan lain. Lantak la orang nak cakap apa. Yang pasti ni first and last. And aku bahagia sangat-sangat walaupun sekejap. I LOVE YOU SO MUCH IMRAN ! |
0 Comments:
Post a Comment